Historia

Shinyo shinden () to jedna z pierwszych w Polsce rodzimych szkół jujutsu opartych na Nihon koryu bujutsu. Jej główną specjalnością jest yawara, ale adepci stylu szkolą się także w battojutsu (iaijutsu i kenjutsu), bojutsu, hojojutsu, tantojutsu i taiho yawara (ostatni dział to wydzielony zakres technik przeznaczonych dla osób zawodowo zajmujących się bezpieczeństwem, np. przedstawicieli służb mundurowych). W szkole poznaje się metody władania kilkoma rodzajami broni: uchigatana, kodachi, bo, hanbo, manriki, nawa, tanto. Techniki ćwiczone są w formach kata i kumite, zarówno z bronią jak i bez broni. Część form kata służy wyłącznie do zachowania pewnej tradycji i dziedzictwa koryu, natomiast inne stanowią podstawę do niezliczonych scenariuszy mogących zaistnieć w realnej sytuacji. Trening w szkole shinyo shinden jest przeznaczony głównie dla osób cierpliwych i wytrwałych oraz doświadczonych, tak pod względem wieku jak i techniki (oczywiście nie znaczy to, że młodzi ludzie nie mają doń dostępu, jednak z doświadczenia wiadomo, że szukają oni czegoś "szybkiego" i skutecznego natychmiast). Jest to system dość hermetyczny i przeznaczony dla wąskiego kręgu osób posiadających już doświadczenie w sztukach walki. Można go zaliczyć do nowej formy szkoły tradycyjnej, gdzie występują m.in. odpowiednie reiho, formy kata i techniki zaczerpnięte z koryu jujutsu oraz elementy z bronią tradycyjną. Shinyo shinden różni się dość znacznie od pozostałych szkół jujutsu czy też modnych ostatnio systemów combat, m.in. tym, że nie jest nastawiony na rywalizację sportową. Shinyo shinden nie jest także kolejnym systemem jujutsu opartym wyłącznie na połączeniu wybranych technik judo, samoobrony i karate, w którym zastosowano przemieszane nazwy z tychże systemów oraz zawiłe wymagania egzaminacyjne na stopnie kyu i dan. Wiele dzisiejszych szkół bazujących na takich założeniach daje swoim adeptom możliwość "rozwoju umysłu i ciała", jednak głównie dla potrzeb rozwoju własnego ego i zadziwiania rzeszy widzów nie obeznanych ze sztukami walki.

Założyciel

Założycielem (shodai soke) szkoły shinyo shinden jest Eryk Murlowski (godan yawara). Jej początki sięgają 1991 roku, kiedy na zgrupowaniach jujutsu w Sosnowcu (styczeń) i we Wrocławiu (maj), a następnie w Bielsku-Białej (lipiec) prowadzonych przez Eryka Murlowskiego zostały po raz pierwszy zaprezentowane formy kata Nihon jujutsu oraz techniki hojojutsu. Dopełnieniem były wtedy techniki yawara oraz formy battojutsu ze stylu Toyama. Kolejne lata to dalsze poszukiwania, próby zdefiniowania systemu oraz opracowania jego podstaw, m.in. na podstawie materiału ze szkół Yoshin, Shidare Yanagi, Hontai Yoshin, Nakamura, Toyama, a nawet Hakko. Zdecydowanie jednak główną bazą szkoły jest wiedza pochodząca w prostej linii od hanshi Terry Wingrove i jego nauczyciela dr Kinbei Sato (1925-1999). Pełne skodyfikowanie zasad systemu nastąpiło dopiero na przełomie lat 2008/9 po powrocie Eryka Murlowskiego z Japonii. Podstawą było dwadzieścia pięć lat doświadczenia w treningach i nauczaniu jujutsu oraz ponad dwadzieścia lat studiowania yawara pod okiem Terry Wingrove.

Poziomy i zasady

Podobnie jak w innych systemach, tak i w shinyo shinden ocenia się umiejętności ćwiczących. Istnieje pięć poziomów wyszkolenia (oku-iri-sho, sho-mokuroku, go-mokuroku, menkyo, menkyo kaiden) bez analogii do powszechnie stosowanych stopni kyu i dan. System opiera się na prostych technikach zmierzających do zneutralizowania przeciwnika poprzez atak na jego system nerwowy, przy czym każde działanie opiera się na trzech podstawowych zasadach: wejściu, wychyleniu i kontroli. Oczywiście, każda z tych zasad obejmuje wiele różnych zachowań i działań, jak chociażby wychylenia (kuzushi), uderzenia dłonią, uciski oraz bloki, ale są to już elementy, które poznaje się podczas treningu. Te trzy zasady wiąże ze sobą wspólna dla wszystkich specyficzna technika jugotai-no waza z bardzo ważną pozycją happomoku. Trenujący mają do czynienia z różnymi formami sparingu, również w parterze, jednak podstawowa metoda treningu opiera się na koordynacji rąk i odpowiednich wychyleń ciała przeciwnika (kuzushi) połączonych z ruchem ciała (taisabaki). Kata są mało skomplikowaną formą zaprojektowaną tak, by nauczyć ciało tych podstawowych zasad. Jest ich osiem: kihon happo tai. Do tego dochodzą podstawy anatomii oraz wiedzy o systemie nerwowym człowieka. Dla zaawansowanych dodatkowym elementem wiedzy jest kuatsu, czyli sposoby przywracania przytomności. Jest to ważny element bezpiecznego nauczania, gdyż na wyższych poziomach studenci wykonują często techniki, których efektem końcowym jest szok dla organizmu na granicy tzw. nokautu. To niezbędna praktyczna weryfikacja umiejętności adepta szkoły, bez której jego techniki byłyby pustymi formami. Adepci posiadający już odpowiednią wiedzę są w stanie ocenić fizyczną stronę swej techniki oraz przedstawić poziom opanowania siły poprzez umiejętną pracę rąk, odpowiednią pozycję, poruszanie się i dystans.

Nazwa i herb (mon) szkoły

- Shin - prawda, prawdziwy - Yo - wierzba - Shin - serce, dusza - Den - przekaz, nauczanie

Teoria i koncepcja szkoły zawarta jest w jej nazwie i symbolu (mon). Jednym z elementów herbu jest zatem osiem liści wierzby symbolizujących związki nowego systemu ze szkołami i wydarzeniami, które legły u podstaw stylu shinyo shinden. Osiem kół symbolizuje m.in. osiem kierunków, osiem ruchów i osiem cięć - to metafora znana w buddyzmie jako "miriady" (niezliczona, ogromna liczba), a w shodo (sztuka kaligrafii) jako eiji happo (osiem praw ideogramu "wieczny"). W shinyo shinden podstawą jest więc osiem postaw i technik (happo no undo), które dają nieskończenie wielką ilość sposobów obrony czy też ataku.

Szkoła Shinyo shinden działa w ramach Centrum Kobudo Kenkyukai, a jej główne dojo Sakura-no Yama mieści się w Chrzelicach. Pierwszymi mianowanymi asystentami (mokuroku) w szkole są dwaj najstarsi stażem studenci Shodai Soke () - Waldemar Pschemus (go-mokuroku) i Robert Bober (go-mokuroku), którzy włożyli w budowę nowego systemu wiele wysiłku, energii oraz sporą dawkę wyrzeczeń i bólu, po śmierci Eryka Murlowskiego zgodnie z jego wolą kontynuują i rozwijają szkołę.