Terry Wingrove urodził się 8 maja 1941 roku w Londynie. Pierwszy raz ze sztukami walki zetknął się w wieku jedenastu lat ćwicząc Judo w klubie Budokwai w Londynie. Jako szesnastolatek uczył się pod nadzorem Vernona Bella (1922-2004). Mając lat siedemnaście zapisał się na lekcje Jujitsu i Karate u Vernona Bella, pierwsze i jedyne ówcześnie lekcje Karate w Wielkiej Brytanii. Zapał Terrego by powiększyć własną wiedzę, przejawiał się nauką pod kierunkiem wszystkich instruktorów, których Vernon Bell zapraszał do Anglii. Byli to między innymi Huang Nam i Tetsugi Murakami (1927-1987), którzy oboje nauczali Yoseikan Karate. Terry również wziął udział w pierwszym w Wielkiej Brytanii kursie Aikido, który prowadził Tadashii Abe (1926-1984) w 1960 roku.

Pod koniec lat 50-tych Terry wyjeżdżał do Paryża, żeby się uczyć u Tetsugi Murakami w Dojo Henry'ego Plee. (1923-) W tym czasie również uczestniczył w niesławnych lekcjach Jima Alcheiks'a, (1931-1962) wspaniałego francuskiego nauczyciela Karate, który studiował sztuki walki w Japonii w latach 50, a później zginął z rąk policji antyterrorystycznej w Algierii w 1962 roku. W 1963 roku, Terry był asystentem instruktora Karate i Judo w Wielkiej Brytanii. W grudniu tego roku, przewodniczył pierwszej brytyjskiej grupie Karate w Paryżu, gdzie wraz z Jimmy'em Neal reprezentował najwyższy stopień wśród Brytyjczyków 1-Kyu z Vernonem Bellem jako trenerem narodowej reprezentacji. W reprezentacji byli również: B. Hammond, A. Sherry i A. Smith.

W 1965 roku Vernon Bell zaprosił do Anglii przedstawicieli JKA (Japan Karate Association) i w lecie tego roku przybyli mistrzowie: Teiji Kase (1919-2004), Hirokazu Kanezawa (1931-), Kenoisuke Enoeda (1935-2003) i Hiroshi Shirai (1937-). Terry miał już wtedy 24 lata i wiedział, że chce wyjechać do Japonii by zaczerpnąć wiedzę ze źródła i trenować Karate, Aikido i Jujitsu. Ożenił się w 1965 roku i wyjechał za Shirai Sensei do Cape Town w Południowej Afryce, gdzie mistrz nauczał w Dojo Hugh St John Thompson'a. Wreszcie w 1967 roku Terremu udało się uzyskać pozwolenie na pracę w Japonii, do której przybył w sierpniu 1967 roku. Został zatrudniony jako nauczyciel wychowania fizycznego w Międzynarodowej Szkole Marist w Kobe i przyłączył się do największego Dojo Karate w dziedzinie Shito-Ryu pod kierunkiem Chojiro Tani (1921-1998). Został też sekretarzem międzynarodowej organizacji treningów Shukokai wraz z mistrzami Kimura i Tani. Sensei Tani był nauczycielem i wykładowcą uniwersyteckim, doskonale władającym angielskim i budzącym wielki respekt jako pierwotny student Kenwa Mabuni (1889-1952).

W połowie lat 60-tych dokładano usilnych i szczerych starań w zjednoczeniu wszystkich stylów Karate, głównie dzięki pomocy i wsparciu finansowemu jednego z najbogatszych Japończyków - Ryoichi Sasakawa (1899-1995). Sensei Tani przedstawił i zarekomendował Sasakawie Terry'ego, który otrzymał pozycję sekretarza Federacji Wszystkich Japońskich Organizacji Karate - FAJKO (ang. Federation All Japan Karate Organisations) oraz Światowej Zjednoczonej Organizacji Karate - WUKO (ang. World Union of Karate Organisations). Był jedynym obcokrajowcem pracującym w organizacjach FAJKO i WUKO.

W 1970 roku Terry pomógł zorganizować pierwsze Światowe Zawody Championów Karate, a później podróżował po świecie jako członek WUKO. To były dla Karate tzw. "złote lata" kiedy wielcy mistrzowie tacy jak: Nakayama, Yamaguchi, Ohtsuka, Iwata, Tani, Mabuni i wielu innych, razem nauczali i przyznawali stopnie na kursach instruktorskich.

Terry uczestniczył w pierwszym, sławnym kursie wszystkich stylów w 1972 roku w Chiba, niedaleko Tokyo, gdzie zdobył stopień 5 Dan. Ten specjalny kilkutygodniowy kurs (zgrupowanie) zorganizowanym po raz pierwszy w Japonii, prowadzony był przez kilkunastu wysokiej rangi ekspertów sztuk walki. Pod koniec tego zgrupowania wszyscy uczestnicy zostali poddani egzaminowi, składającego się z części pisemnej i praktycznej oraz specjalnych form Katsu (reanimacja, ożywianie). Na kursie tym Terry zobaczył pokaz technik jujutsu wg systemu Yawara wykonany przez japońskiego lekarza Sato Kinbei (1925-1999). Pokaz ten wywarł bardzo duże wrażenie na Terrym, który po jego zakończeniu podszedł do mistrza Sato z pytaniem czy nie przyjął by go jako swego ucznia. Niestety, Sato odmówił. Dopiero po czterech latach prób sensei Sato pozwolił by Terry rozpoczął treningi Yawara pod jego kierunkiem. Stało się to jednak możliwe dopiero po osobistym poparciu udzielonym m.in. przez sensei Ryozo Fujiwara z karate u którego Terry Wingrove ćwiczył w latach 1967 - 1972. Sensei Terry Wingrove był jedynym białym wśród ośmiu uczniów mistrza Sato Kinbei.

W 1974 roku Terry otrzymał pozwolenie na nauczanie karate i jujutsu w Japonii. Do dyspozycji miał jedno dojo w Seibukanie gdzie prowadził zajęcia jako jeden z nielicznych białych w Japonii. Terry studiował również Jujitsu i Aikido, i był zapraszany jako instruktor do wielu krajów. W ciągu 21 lat jakie spędził w Japonii, pozycja sekretarza FAJKO i WUKO otworzyła mu drogę do uczenia się u wielkich mistrzów sztuk walki. Terry otrzymał swój 7 Dan i tytuł Kyoshi w 1989 roku z rąk Masafumi Suzuki 10 Dan (1928-1991), założyciela Seibukan w Kyoto. Wspomniany już sensei Suzuki jest znany też z tego, iż brał udział w organizacji walki w 1976 roku pomiędzy bokserem Casiusem Clayem (1942-), a zapaśnikiem Inoki Antonio (1943-). Później Terry, już jako ekspert japońskich sztuk walki szkolił specjalistów z różnych grup specjalnych. m.in. II Regiment Spadochroniarzy w Anglii, grupy szturmowe SAS, spec grupy niemieckie i południowoafrykańskie. Wykładał na Tokijskiej Akademii Policyjnej. Prowadził szkolenia w Anglii, Japonii, Singapurze, Filipinach, Ameryce i w wielu krajach Europy, także wielokrotnie w Polsce

Po raz pierwszy w Polsce, w środowisku jujutsu, usłyszano o sensei Wingrove w pierwszej połowie 1984 roku. Stało się tak za sprawą Pana Andrzeja Trepte, delegata na Międzynarodowy Kongres Techniczny Jujitsu, organizowany przez Austriacką Federację SHOBUKAI. Kongres ten odbył się w Centralnym Dojo Instytutu Sportu przy Uniwersytecie Wiedeńskim. Był to pierwszy występ polskiej ekipy na europejskim forum. Polskę oprócz Andrzeja Trepte (4 dan) reprezentował Jerzy Zygmunt (1 dan). Sensei Wingrove, wtedy 6 dan, reprezentował Anglię a jego techniki wzbudziły duże zainteresowanie. Oficjalna informacja w prasie ukazała się w listopadzie 1984 roku w piśmie Akademickiego Środowiska Dalekowschodnich Systemów Walki (nr.3-4/94 str.4).

Drugi kontakt polaków z sensei Wingrova miał miejsce także w Wiedniu w dniach 11-13.08.1988, dokąd pojechała polska ekipa w skład której wchodzili m.in. Krzysztof Kondratowicz (W-wa), Krzysztof Staniszewski (Poznań), Igor Tichanowicz (Kraków) oraz Adam Twardy (Kalisz). Na seminarium tym sensei Wingrove zwrócił uwagę na Polaków, co wykorzystał później trenujący tam Adam Twardy. Po treningu razem z Igorem Tichanowiczem (zawodnik i zarazem tłumacz polskiej ekipy) nawiązali z sensei rozmowę, w trakcie której zaprosili go do Polski. Sensei Wingrove obiecał im, że postara się w najbliższym okresie przyjechać do naszego kraju.

Pierwsze seminarium w Polsce z udziałem Terry Wingrove odbyło się w Krakowie w dniach 12-14 maja 1989 r. Było to wtedy jeszcze seminarium mieszane na którym zajęcia prowadził m.in. Dr Peter Schilinger z Austrii. Na tym seminarium w Krakowie, w dniu 13 maja 1989 roku pierwszym oficjalnym uczniem z Polski sensei Terry`ego Wingrova został Eryk Murlowski. W skład pierwszej grupy Polaków, której Wingrove powierzył rozwijanie yawara w Polsce weszli: Adam Twardy (Kalisz), Zbigniew Struk (Białystok), Krzysztof Staniszewski (Poznań) i Eryk Murlowski (Opole). W późniejszych latach doszło jeszcze kilka osób (m.in. Dariusz Otocki z Łodzi). Niestety, z całej tej grupy do dzisiaj pozostało przy sensei i Yawara zaledwie kilka osób.

Prawie wszystkie przyjazdy sensei Wingrowa do Polski odbyły się na zaproszenie Centrum Kobudo Kenkyukai w Opolu (Adam Twardy i Eryk Murlowski), które było głównym organizatorem szkoleń. W Polsce do końca 2007 roku odbyło się kilkanaście Gasshuku Yawara z sensei Wingrove - Kraków (maj 1989, wrzesień 1990), w Warszawie (październik 1994 i luty 1995), w Kaliszu (maj 1995, czerwiec 1996, maj 1997 i czerwiec 2004), w Łodzi (listopad 1996), w Prudniku (listopad 1995), Poznań (luty 1996), Jastrzębie-Zdrój (marzec 2005), Białystok wrzesień 2006 i 2007) oraz Gdańsk (maj 2005, marzec 2006 oraz czerwiec i listopad 2007) W organizacji kilku szkoleń bardzo dużą pomoc zapewniły inne ośrodki krajowe jak Poznański (Krzysztof Staniszewski), Łódzki (Dariusz Otocki) oraz Warszawski (Straż Miejska). Na kilkudniowym seminarium yawara w Poznaniu w 1997 roku, sensei Wingrove przyznał stopień mistrzowski shodan dla Beaty Wójcik z Poznania. Był to pierwszy stopień nadany przez Terry`ego w Polsce. Wcześniej Sensei Terry nadał stopnie mistrzowskie tylko dwóm osobom z Polski. W 1996 roku na seminarium jujutsu w Liverpool certyfikaty na stopnie mistrzowskie z jego rąk otrzymali Adam Twardy (yondan) i Eryk Murlowski (sandan). Certyfikaty wręczali im osobiście - sensei Terry Wingrove oraz śp. sensei Vernon Bell, Prezydent Europejskiej Federacji JuJitsu.

W dniach 7-10 maja 2004 roku jedenastoosobowa grupa jego polskich uczniów została zaproszona na międzynarodowe seminarium, które odbyło się w Londynie i Brighton. Uczestnikami seminarium byli też m.in. Francuzi pod kierownictwem Kyoshi Louis Mercier (7 dan). Na seminarium zajęcia prowadzili: sensei Terry Wingrove, sensei Luis Mercie oraz po raz pierwszy sensei Eryk Murlowski. Polska ekipa wykonała też specjalny pokaz nauczania technik wg systemu propagowanego w Polsce. Po zakończeniu seminarium jujutsu sensei Wingrove nadał specjalny certyfikat dla Eryka Murlowskiego i Centrum KOBUDO KENKYUKAI w Polsce, przyznając w nim oficjalne przedstawicielstwo w IJJF i NIPPON SEIBUKAN. Ważnym wydarzeniem w trakcie pobytu na seminarium dla polskiej ekipy były urodziny sensei Terry Wingrova.

W dniach 10-13 czerwca 2004 roku w Kaliszu odbyło się kolejne, XI gasshuku yawara, które prowadził sensei Terry Wingrove wraz ze swoim asystentem Lenym Davies`em oraz studentami z Anglii: Samuelem, Glenem, Nigelem, Imranem, Haroonem i Amirem. W seminarium tym wzięło udział ponad 100 osób kraju, w tym wielu uczestniczących już w poprzednich krajowych i zagranicznych seminariach yawara. Przyjazd sensei Terry`ego Wingrove do Polski na XI gasshuku yawara był jakby zakończeniem etapu jego 15-letniego nauczania Polaków oraz udziału w tworzeniu historii jujutsu w naszym kraju.

Okres kolejnych kilku lat (2004-2012) to bardzo wyraźny postęp w nauczaniu Yawara i JUTSU w Polsce. W tym okresie przedstawiciele Centrum KOBUDO KENKYUKAI brali udział w kilkudziesięciu krajowych i zagranicznych szkoleniach z udziałem sensei Terry Wingrove (Jastrzębie-Zdrój, Brighton, Grassau, Londyn, Bisham Abbey, Białystok, Gdańsk, Kraków, Gogolin, Chrzelice, Wrocław). Uwieńczeniem kolejnego etapu nauczania przez Terry Wingrove był pierwszy oficjalny egzamin w Yawara przeprowadzony przez sensei Terry`ego w listopadzie 2007 roku w Gdańsku. Najwytrwalsi uczniowie zostali nagrodzeni za swoją pracę nominacją na stopnie mistrzowskie w Yawara. Inni otrzymali potężny impuls do dalszego działania, a rok później, pod koniec 2008 roku podsumowaniem współpracy i prawie dwudziestoletniego etapu nauczania przez sensei Terry Wingrove była podróż studyjna jego polskich uczniów i przedstawicieli naszego Centrum do Japonii. Po wizycie w Japonii nastąpiła dalsza wytężona praca nad rozwojem yawara w Polsce, co zaowocowało kolejnym egzaminem yawara w lutym 2012 roku w Krakowie. Egzamin ten odbył się w trakcie Jubileuszowego XXX-go gasshuku yawara / jutsu prowadzonego przez Hanshi Terry Wingrove, szkolącego w Polsce już od prawie dwudziestu trzech lat.

Pasją Terry'ego oprócz yawara jest Karate Jutsu rozumiane jako "sztuka walki", a nie sport. Jego poszukiwania i wnikliwe studia Karate, zaprowadziły go do wielu miejsc m.in. Japonii, Okinawy i Chin. To również stało się możliwe dzięki interesom Terry'ego, który połączył naukę sztuk walki i handel orientalnymi dziełami sztuki. Terry uwielbia nauczać i jest wciąż rozchwytywany przez zwiększającą się liczbę naśladujących go, utalentowanych studentów z różnych stron świata. Dla Terrey'ego nie ma miejsca na politykę w sztukach walki, on zwyczajnie czerpie zadowolenie z faktu, że może przekazać swoją rozległą wiedzę uczniom i nauczycielom bez względu na wiek, czy stopień. Odmawia przyjęcia zapłaty za swoją naukę, gdyż jak mawia, naucza ponieważ "chce", a nie dlatego, że "musi".